Annar í jólum - Loksins hlaupið

Eftir meira en tveggja mánaða hvíld var hlaupið. Ég fann spelkuna sem Örlygur var með er hann tognaði og mér fannst vera kominn tími á að reyna þetta. Undanfarna daga hef ég étið eins og svín bæði lamb og svín, reykt og feitt. Kominn tími á sukkjöfnun. Fannst nóg komið, feitari en fyrir ári og blásinn bjúgi. Fór af stað bundinn um ökkla og hljóp rólega, næstum fimm km., hlaupatakturinn 6:40 mín/km og púls 163. Er ég kom heim var allt í lagi. Nú verður farið í heitt bað og aumir staðir kældir og nuddaðir.

Fyrir ári síðan hljóp ég líka. Þá var færðin slæm og mikið frost. Fór ellefu km. á einni klst. og púlsinn 153. Líklegast í betra formi þá en í dag.

Fimmtudagur - Styttist í hlaupin

Sjúkraþjálfinn sagði: Þú mátt byrja að hlaupa en farðu rólega. Ég get ekki beðið og nú er mikilvægt að fara eins rólega og mögulegt er. Byrja á byrjandaprógrammi um helgina. Æfingar á svifdiski ganga þokkalega, mér fer eitthvað fram.

Fimmtudagur - Stirður á jafnvægisbretti

Hitti sjúkraþjálfarann í hádeginu; var búinn að gefast upp á þessu. Varð aðeins stirðari og stirðari með hverjum deginu. Þjálfinn nuddaði og píndi, og skaut mig svo með laser í fótinn. Sagði mér svo að kaupa jafnvægisbretti. Nú stend ég, þess á milli er ég skrifa hér og geri teygjur, og geri jafnvægisæfingar til að styrkja taugar milli beina í ökkla. Nú stend ég á brettinu og reyni. 

Fimmtudagur - Sjúkraþjálfari hittir auman blett

Dóttirin fór á sundæfingu og ég leit við hjá sjúkraþjálfara sem ég er kunnugur. Bar mein á borð og hann studdi fingri á - gat þó ekki eins og Frelsarinn bætt mitt mein með sinni handaryfirlagningu - en sagði, hér skaltu styðja fingri og hreyfa ökklann. Æ! hvað þetta var vont en eftir að hafa gert þetta nokkrum sinnum hvarf verkur og hann sagði það þarf oft ekki meira. Er ég kom heim fékk ég soninn, íþróttamennið, til að gera hið sama og svo píndi barnið föður sinn. Þjálfinn sagð, einnig, að teygjusokkurinn gerir svo sem gagn en hann nær ekki djúpt inn í rist þar sem allt er stirt og stíft - þess vegna skaltu reyna þetta í nokkra daga.

Sunnudagur - Hlauparinn hleypur ekki næstu daga og vikur

Enn aumur til ökkla og annarra svæða þar um kring. Líklega mun það taka nokkrar vikur í viðbót að jafn sig eftir byltuna í fyrra mánuði. Hefi haldið áfram, með dótturinni,að gera armbeygjur: hundrað armbeygjur á sex vikum. Nú er fyrsta vikan að baki og stundum gerði auka æfingar inn á milli. Á morgun byrjar vika númer tvö og mun reyna að halda hana út af sama krafti. Á morgun verða þær svona: 4, 6, 4, 4, 6.

Þriðjudagur - Armbeyjur og aðrar þrautir

Ekkert er hlaupið þessa dagana, er enn aumur í liðbandinu, og nú er ökklinn hitaður og kældur til skiptis á kvöldin. Finn dálítinn mun en líklega er langt þar til verður hlaupið. Ef ekki lagast fljótlega þá verð ég að líta til míns sjúkraþjálfara.

Á flakki mínum um bloggsíður hlaupara fann ég þetta: http://hundredpushups.com og prentaði út æfingaráætlun fyrir fyrstu vikuna. Tók prófið og komst að því að ég er ekki í sérstaklega góðu formi, styrkurinn lítill og dæmdur í byrjendaflokk. Hef leyst fyrstu æfinguna af hendi og svo verður aftur lyft á morgun: 3, 4, 2, 3, 4, og svo á föstudaginn: 4, 5, 4, 4, 5.

Þriðjudagur - Ruptura Traumatica Ligamenti Lateralis Pedis

Eins og allir vita þá er þetta "utanverð liðbandameiðsl í ökkla" og ugglaust meinið sem aftrar mér frá hlaupum frá því ég datt svo fallega fyrir nokkrum vikum. Fann þetta á netinu á síðunni www.aflid.is.  Nú geri  ég ekkert - er með aumingjasvip uppi í sófa og syrgi horfna spretti -, en þegar vel liggur á mér, sem er sjaldan, þá geri ég arm- og bolbeygjur (var svo sem búinn að lofa slíku fyrir mörgum vikum), og þá eru fótameinin kæld og storkin.

Ég horfi svo öfundaraugum á alla þá sem hlaupa fram hjá, bæði léttstíga og þungstíga.

Sonurinn, handboltadrengurinn, missteig sig svona fyrir einu ári og var lengi að jafna sig. Vonandi verð ég fjótur að losna við þetta helvíti.

Set hér mynd er sýnir svæðið auma.

Mánudagur - Ei hlaupið en gerðar armbeygjur

Eftir bjálfafall og tognun í síðustu viku er aftrar mér hlaupum varð ég að gera eitthvað mér til heilsubótar - ekki hleyp ég með bólginn ökkla, tognaðan vöðva og slæma rist. Tók því fram armbeygjutólin sem hafa verið ónotuð í langan tíma. Gerði nokkrar armbeygjur sem voru nú alls ekki merkilegar en aulinn fékk harðsperrur eftir átökin en mun halda áfram af krafti.

Konan kom frá útlöndum í gær og keypti ýmislegt hlaupakyns handa mér: hlaupanærbrækur, hlýja hlaupapeysu, tímaritið Hlaupaheim og bók hlaupagarpsins Yasso My Life on the Run. Hef lesið fyrstu 50 blaðsíðurnar og bókin er eins margar aðrar af sama toga: af hverju byrjaði ég að hlaupa, hvernig hélt ég þetta út, hvenær fór að rætast úr þessu hjá mér. Held áfram að lesa í kvöld.

Miðvikudagur - Hlunki skrikar fótur

Ég fór út til hlaupa. Hafði ekkert hlaupið síðan á föstudag. Nú átti að bæta fyrir letina og hlaupa sömu vegalengd og síðast, svipaða leið en fara hraðar yfir. Kapp mitt og ákafi varð mér fjötur um fót og ég féll er mér skrikaði fótur. Ég skipti hlaupinu upp í nokkra áfanga - einn kílómetri hraður og nokkrir metrar hægir; nokkurs konar fratleikur. Er sex km voru að baki og fjórir eftir - ég hratt hlaupandi á hlaupaleggings hafði splundrað einum kvennahóp á kvöldgöngu - fór ákafur fyrir horn, þá steig ég út af gangstétt og missteig mig illa - og allt gerðist þetta þegar hraðinn var sem mestur. Ég rúllaði ofan í laut, fulla af laufum og leðju, og ó! hvað ég kvaldist. Aumur stóð ég upp, lét lítið fara fyrir mér þegar kvendin fóru framhjá. Þá átti ég, sárkvalinn, eftir að haltra alla leiðina heim. Í þessu hlaupi ætlað að meta mitt ástand - sem nú er orðið aumt - og taka svo á því. Nú gerist fátt. Ég ligg uppi í bæli, hef borið kælikrem á auman ökla, sett fót í klakabað, etið eina bólgueyðandi og klætt mig í teygjusokk.

Nú verður hlé á hlaupum meðan ég jafna mig.

Sunnudagur - Rólegt hlaup í lokin

Vikan byrjaði á mánudegi með kröftugu hlaupi á Kaplakrika, tvívegis tveir kílómetrar á u.þ.b. 4:40 mín/km, svo fékk ég í bakið næsta dag - punkturinn við mjaðmarbeið sem lætur oft illa -  þannig að minna varð úr hlaupum en til stóð.  Hafði ætlað mér að taka þátt í öðru hvoru tímatökuhlaupinu í vikunni, Powerade eða Geðhlaupi, en "beilaði" vegna baksmeiðsla. - Endalaus meiðsl.

Til að slá á bakverki reyndi ég að teygja og liðka auman skrokk. Tók fram bókina Jóga og íþróttir, er ég keypti um síðustu helgi, og rembdist við að teygja án þess að skemma; held að það hafi skilað einhverju - hið minnsta varð hæfur til hlaupa. Þetta með teygjurnar var nú nokkuð fyndið - eins og þegar ég keypti teygjurbókna um árið og rúllaði um gólfið þegar ég reyndi að teygja hamstreng og lendarvöðvum. Við teygjurnar í jógóbókinni var ég annað hvort upp í rúmi eða sófa og teygði á fótum og baki. Reyndi að anda rétt og halda stöðunni án þess að meiða og særa sára vöðva. Við þessar athafnir rúllaði ég um allt en alltaf gekk þetta betur og betur.

Í dag fór ég svo út. Hljóp 11 km. og hlaupatakturinn var að jafnaði 5:40 en púlsinn allt of hár. Fann ekki fyrir verk í baki, var bara alveg ágætur. Eftir hlaupið fór ég í sund og teygði. Held að eitthvað sé þetta nú að koma; gat hið minnsta sett fót upp í efstu tröppu án þess að verkja í hnésbót. Held bara áfram að teygja.

Þori ekki að lofa neinu um hlaup í næstu viku.