Miðvikudagur - Enn rólegt með rykkjum

Enn fór ég út hlaupandi og finn mun á mér. Beinhimnubólgan er líklegast á undanhaldi og þakka það smyrslum, bæði bólgueyðandi og kælandi. Hásinin er með besta móti og þakka það nýju skónum sem eru mýkri og léttari. Hlaupið átti, eins og önnur fyrri hlaup vikunnar, að vera rólegt - tókst næstum en fór í kátleik mínum nokkra kílómetra á meiri hraða. Minn rólegi hlaupataktur er líklegast um 5:30 nema ég taki barnið með. Merki um komu sumars er að ég hefi lagt þykkum vetrarsokkum og er kominn í þunna hlaupasokka. Fyrir vikið hringla ég nokkuð í skónum og nuddast - á því von á blöðru síðar í kvöld. Það verður hlaupið aftur á morgun eða á föstudaginn. Á mínu hlaupi, nú áðan, gældi ég við þá hugmynd að hlaupa heim úr vinnunni; skoðum veðurspá og tökum svo ákvörðun.

Sunnudagur - Mjög rólegt hlaup

Fyrr í kvöld fór ég mjög rólega um bæinn. Dóttirin, sex ára, á hjóli stýrði hraða og hefi ég ekki farið svona hægt lengi. Þetta var mitt fyrsta hlaup í viku og vonandi er ég kominn í lag. Er að jafna mig af verk í sköflungi og nú hefst róleg uppbygging. Barnið kvartaði aðeins undan kulda í lokin, og skal ég viðurkenna að það var dálítið kalt, en þegar við komum heim beið okkar súkkulaðikaka og kóladrykkir; hlýnaði okkur fljótt við það!

Annars hefi verið að skoða æfingaráætlanir og sé að þetta er nú allt ósköp svipað. Lögð áhersla á spretti og hraðaæfingar og að sjálf sögðu löng hlaup - hægur stígandi. Svo er Yasso nefndur til sögunnar. Sé hann oft nefndan hjá Gísla ritara - kannski fer ég einhvern daginn upp á Kapla og reyni.

Áætlunin er annars þessi: Róleg liðkandi hlaup í komandi viku og þeirri næstu. Svo fer ég til útlanda í nokkra daga en þá verður lítið eða minna hlaupið. Byggja þetta svo rólega upp frá því. 

Þriðjudagur - Sköflungur skælir, enn og aftur

Ákvað að hvíla skældan sköflung en hleyp af stað um leið og hann verður orðinn góður. Seinni partinn skokkaði ég í strætó og þá kom fjandans verkur aftur; vissi þá að ráð væri að hvíla. Vonandi verður hann kominn í lag um helgina eða næstu viku.

Laugardagur - Álftneshringurinn með vaxandi hraða

Ákvað að fara Álftaneshringinn sem er um tíu kílómetrar. Ætlaði að hlaupa rólega og liðka til nýju skóna. Þegar ég kom að svokallaðri "vaselínbrekku" - sem er sjöundi kílómetrinn - þá jók ég hraðann og svo enn frekar þegar ég komst upp á toppinn en hægði svo á þegar kom að síðasta kílómetranum. Þá rólega eftir það, heim á leið. Samtals voru þetta 11,5 km. Hlaupatakturinn er hér fyrir neðan. Enn er sköflungurinn að angra mig. Í kvöld ætla ég að kæla hann og verður forvitnilegt að athuga hvernig hann verður á morgun. Þá ætla ég að hvíla, kannski hjóla ég um bæinn. 

1 - 5:35
2 - 5:21 
3 - 5:31
4 - 5:33
5 - 5:23
6 - 5:27
7 - 5:18 
8 - 5:12 
9 - 4:36
10 - 5:21
11- 5:35

Föstudagur - Sköflungur skælir stirðan

Hefi ekkert hlaupið frá því á mánudag því sköflungur skælir mig. Keypti mér nýja mjúka skó í gær og mun reyna þá í kvöld verði enginn verkur. 

Kvöldið kom og ég fór út að hlaupa í nýju skónum, keyptum í Afreksvörum.  Enn fer ég rólega, er að hressa mig við eftir mitt hálfa maraþon. Hlaupnir voru tíu kílómetrar á rólegu hraða og skal hlaupataktur vera nálægt sex mínútum. Ekki tekst það nú alltaf, - varð að hlaupa í mig hita - og fer þá að jafnaði á 5:40. Lausn: Verð að taka barnið með mér, það hjólandi og ég hlaupandi, ef ná skal að fara rólega yfir.

Ég bind miklar vonir við þessa skó sem eru styrktir og mýkri en þeir gömlu. Vonandi hverfa mér allir aumir staðir og fisléttur fer ég um göturnar. Nú er bara að sjá til. Veit að ég er enn allt of stirður. 

Fékk lánaða mynd af vef Laugaskokkara. Myndasmiður: Sumarliði Óskarsson. Maðurinn í bláa jakkanum, þessi með sundhettuna í bakgrunn, er undirritaður. Veit ekkert um herrann sem verið er að taka mynd af.

Mánudagur - Fór rólega um bæinn, stirður staurfótur

Mér til lækningar, eftir mitt annað hálfa maraþon sem ég hljóp á 1:46:56 bætandi tíma frá því fyrir fimm árum, hljóp ég rólega 10 km ögn stirður sem staurfótur um bæinn. Þetta var ágætt; sköflungsverkur var mér til leiðinda en hvarf smám saman þó ekki alveg algjörlega. Á morgun verður hvílt, svo verður leikurinn endurtekinn á miðvikudaginn. Aftur rólegt staurfótahlaup!

Laugardagur - Hálft maraþon 1:46:56

Hljóp mitt annað hálfa maraþon. Tíminn var 1:46:56. Hlaupataktur var nálægt 5:01 mín/km og er ég mjög ánægður með þennan árangur. Upphaflega áætlunin var að hlaupa rólega, hvern kílómetra á 5:35. Alls ekki ofgera eins og í síðasta langa hlaupi fyrir viku. En ég fylgdi straumi hlaupara og leið bara vel; hafði alltaf einhvern til að elta uppi og taka fram úr, án þess að vera með einhvern æsing. Ætlaði að sjá til hvernig ég væri þegar ég kæmi að snúningspunktinum úti á Ægissíðu. Þar leið mér ágætlega og ákvað að halda sama takti. Þegar ég kom í mark var ég nokkuð þreyttur. Síðustu þrír kílómetrarnir voru erfiðir og óttaðist ég að ég þyrfti að ganga eitthvað af leiðinni en ég hélt það út hlaupandi. Hefði leynst þarna einhver "rafstöðvarbrekka" hefði kappinn þurft að ganga. - Undirbúningur fyrir þetta hlaup fólst í hvíld og áti. Fékk mér Seríós í morgunverð og kraftakex klukkustund fyrir hlaup. Svo var hlaupið af stað og á leiðinni gleypti ég hlaup stuttu áður en ég kom að hverri brynningarstöð. Efa ég ekki að það hefur haft jákvæð áhrif. - Þegar ég kom í mark fékk ég mér nóg að drekka. Kók og Powerade. - Þá ber að geta þess að ég fékk prótein í útdráttarverðlaun. - Er öllu var lokið við stokkinn í Elliðaárdal fór ég í sund og lág lengi í heitum potti og teygði. - Að lokum hrósa ég fyrir framkvæmd hlaupsins.

Mánudagur - Rólegt hlaup með dóttur

Ég fór út í morgun með dóttur minni, hún á hjóli en ég á tveimur jafnfljótum. Eins og komið hefur fram undanfarið þá er aftanvert vinstra læri að angra mér. Get ekki beitt því sem skyldi; næ ekki að rétta úr því að fullu. Þegar við komum heim teygði ég og reyndi teygju sem sjúkraþjálfarinn kenndi mér fyrir nokkrum árum og ég hefi sniðgengið, teygju sem ég lærði til að laga á mér bakið. Þetta er teygja er fótboltamenn gera og tekur í læri, nára og hásin. Og sem áður þá hlær húsfrúin þegar hún sér mig teygja. Finnst ég stirður! Teygjur héldu svo áfram í sundi með dóttur. Annars eru tölurnar þessar: Átta km. og hlaupatakturinn 5:56. Tókst þá loksins að hlaupa rólega og er það allt dótturinni að þakka. Hún fylgdi mér á hjólinu. Á morgun verður hvílt og vonandi lagast fóturinn.

Fréttir helstar: Gekk frá skráningu í Reykjavikurmaraþon, og að sjálfsögðu í heilt. Heitið verður á bróður minn - hann á afmæli þann 23. ágúst þegar hlaupið fer fram - og einhvert góðgerðarverkið sem er enn óákveiði.

Föstudagur - Rólegt með barni

Ég og dóttirin fórum út í morgun; hún hjólaði en ég hljóp. Þetta átti að vera rólegt og það tókst. Við fórum átta km. Hlaupatakturinn var 5:50 mín/km og púls 146/162. Þó var lærið að angra mig, vonandi verður það komið í lag fyrir sunnudaginn, en þá á ég að hlaupa langt hlaup. Þegar við komum heim reyndi ég að teygja vel og vonandi verður þetta allt í lag. Nú fær barnið að setja inn einn broskarl:

Þriðjudagur - Fyrsti dagur í þriðju viku; rólegt

Í kvöld var fyrsta hlaup í þriðju viku, rólegir átta kílómetrar á 6:20 mín/km. Þetta tókst mér næstum. Fór vegalengdina á 5:47 mín/km. Því verður ekki neitað að í kroppnum var stirður frá langa hlaupinu sl. sunnudag, 20 km sem ég hlaup of hratt. Á morgun mun ég hvíla og svo verður eitt hratt hlaup á fimmtudaginn, hvíldahlaup á föstudaginn og langt á sunnudaginn.