Föstudagur - Hetja í hitapotti

Hetjan fór snemma morguns í hitapottinn á frjálsíþróttavellinum og hljóp 6,5 km. Hitinn var um 30°C og þetta var nokkuð erfitt sökum hita. Hlaupatakturinn átti að vera um 6:00 mín/km og var nærri því, 5:52. Í upphafi hlaupsins var ég stífur í kálfum og kenni þá hitanum um. Þannig að ég stoppaði reglulega til að teygja á og fá mér að drekka. Púlsinn var lágur - 141 - og kannski er það vegna hvíldar til að teygja. Meðan ég hljóp þá voru nokkrir aðrir að æfa og eitt ofurmennið að gera sprettæfingar - slikar æfingar í þessum hita myndu sannarlega ganga af mér dauðum. Þegar hlaupi var búið fór ég í skugga, uppi í stúku, og gerði teygjur. Á morgun er langt hlaup, skv. áætlun 12 mílur, og kannski fer ég mjög snemma út og hleyp þá meðfram ströndinni - ber að ofan sem strandvörðurinn Hasselhoff - og gæti mín á að drekka og hvíla - hleyp þetta í áföngum.

Miðvikudagur - Hlaupið í hitapotti

Þar sem garmurinn fór í gang á ný og ég tók gleði mína varð hetjan að fara út að hlaupa og nú skyldi hlaupa átta km skv. áætlun, jafnt og þétt: 5:26–5:14 mín/km. Ég fór, eins og önnur íþróttamenni, á frjálsíþróttaleikvanginn – Laugardalsvöll. Hitinn var sá sami og í gær, um 30°C, en nú var ég betur búinn. Kom við í búð og keypti hálfan annan lítra af vatni, tók með mér handklæði til að þurrka svita – ótrúlega vont þegar svitinn rennur í augun – og var í íþróttabol (í gær var ég ber að ofan og roðnaði ögn á öxlum og baki). Ég hljóp utarlega, þannig að hver hringur var næstum 500 metrar, og eftir þrjá til fjóra hringi gerði ég hlé á hlaupi: þurrkaði svita, fékk mér að drekka og teygði. Tók nokkurn tíma að stilla hraðann, eins og alltaf fór ég aðeins of hratt í upphafi. Það að hvíla svona í hitanum held ég að sé af hinu góða og skýrir kannski lágan púls (141), nema ég sé að komast í gott form. Eftir þetta hlaup mitt teygði ég vel og vandlega. Það brakaði í hálsinum og er það góðs viti – eitthvað að losna um þetta allt saman. Þegar ég svo kom heim á hótel fór ég í kalda útisturtu til að skola af mér svita og lagðist svo í kalda laugina til að láta vöðvana jafna sig. Hélt svo áfram að teygja þegar ég var lagstur á bekkinn. Annars eru það svo að eftir svona hlaup þá fæ ég verk í hægri rasskinn og veit að það eru hinir stuttu vöðvar sem eru angra mig. Ég verð að teygja betur á þessum skröttum.

Annars eru hlaupin svona:
1. júní – 8 km – 51:38 mín – 6:25 mín/km – 134 púls (á götum úti)
3. júní – 8 km – 46:00 mín – 5:43 mín/km – 155 púls (íþróttavöllur)

4. júní – 8 km – 41:51 mín – 5:12 mín/km – 141 púls (íþróttavöllur)

Skv. áætlun skal hvílt á morgun, fimmtudag, en á föstudaginn eru það 6,5 km rólega en næstum 20 km á laugardaginn. Við skulum sjá til hvað verður gert með hið langa hlaup. Veit að heima á Íslandi væri ég ekki í vanda með að hlaupa þessa vegalengd en hér í hitanum kann það að vera örlítið erfitt.

Þriðjudagur - Hlaupið á "Laugardalsvelli" Tenerifinga

Ég hefi, frá síðustu skrifum, farið tvisvar sinnum út að hlaupa. Þetta hafa verið hin ágætustu hlaup. Eitt er víst, þau reyna á og þá sérstaklega hlaupið í gærdag. þá, fyrr um daginn, í heiðskýru sumarveðri, fóru feðgar út að labba og á heimleiðinni sáum við Laugardalsvöll þeirra Tenerífinga á strönd þeirri sem er kennd við Ameríku, þar hljóp sportlegt fólk, og völlurinn rétt við hótelið. Við þetta æstist ég og ákvað að hér skyldi hetjan hlaupa. Þegar heim á hótel var komið skipti ég um skó, setti á mig Garm og tók með mér vatnsbrúsa. Er ég mætti á völlinn var sólin hátt á lofti, þar er hitamælir sem sýndi mest 32°C og minnst 27°C – og ég hljóp þar átta kílómetra. Munurinn á mér og hinum var sá að þeir virtust ekkert svitna en af mér lak svitinn svo ég gat dregið hárið aftur sem væri ég smurður hárlími (geli). Óþægilegt við þetta svitabað var að saltur sviti lak í augun og mér sveið. Ég hljóp nú ekki hratt og hafði það að reglu að stoppa reglulega og fá mér að drekka og teygja. Verður því ekki neitað að þetta reyndi nokkuð á.

Þegar ég kom heim fór ég í sturtu og lág svo í sólbaði. Þegar nóg var komið að sólbakstri og færa átti afrekin inn í hlaupaforritið lenti í vandræðum með Garm, hann náði ekki sambandi við tölvu og slökkti á sér og lág dauður í höndum mér. Allt rafmagn horfið og allt í tómu tjóni. Við þetta varð ég ósköp fúll og kenndi kvendi um að hafa fiktað með snúruna - syrgði vin minn og átti von á kaupa þyrfti nýjan. En þegar ég vaknaði í morgun var athugað hvort leyndist líf og mér til gleði fór hann í gang en nær ekki sambandi við hlaupaforritin - en hann hleður sig og er nú fullhlaðinn.

Miðvikudagur - Hlaupið og svitnað á Tenerife

Í hita, 25°C, var hlaupið upp og niður brekkur á Tenerife. Ég fór snemma út, áður en allt of heitt varð, og hljóp nálægt hótelinu og eftir ströndinni. Ég stoppaði nokkrum sinnum á leiðinni til að kasta mæðinni og teeygja. Ég drakk um tvo lítra af vatni og komst þetta á endanum. Vegalengdin var 13 km. Hlaupataktur 5:58 mín/km og púls 145. Sem kom mér mest á óvart í öllum þessum hita.

Ég ætla, þegar þetta er skrifað, að hvíla á morgun en hlaupa rólega á föstudaginn.

Mánudagur - Sannkallaðir sprettir

Fjórða hlaupavika byrjaði með sprettum og það var sannarlega sprett úr spori. Það lá fyrir mér að hlaupa 800 metra, fimm sinnum, og halda takti á bilinu 4:48-4:35 mín/km. Ég fór upp í Kaplakrika á hlaupabrautina þar, en hefi ekki hlaupið þar síðan í fyrravetur, og mér leið sem sannri íþróttahetju er ég fór upphitunarhringinn, eina mílu. Spenna óx innan með mér er styttist í fyrsta sprettinn; enda fór ég hann aðeins of hratt, 4:28 mín/km. Vindur var þónokkur, var stundum í  fangið og stundum í bakið. Annars fór þetta svona. Fyrst tíminn er tók mig að hlaupa 800 metra og þá hlaupatakturinn ef farinn væri einn kílómetri.

1. 3:34 mín. - 4:28 mín/km
2. 3:44 mín. - 4:40 mín/km
3. 3:46 mín. - 4:43 mín/km
4. 3:46 mín. - 4:42 mín/km
5. 3:42 mín. - 4:38 mín/km

Á morgun flýgur fjölskyldan til Tenerife og verður þar í tvær vikur. Ég tek mínar græjur með, skó og garm. Ætla að reyna að halda mig við æfingaráætlunina. Tölvan verður einnig tekin með svo ég á að geta skrifað hlaupaskýrslur. 

Laugardagur - Langt hlaup um allar trissur

Fór út um allan bæ til að hlaupa mína sextán kílómetra; mílurnar tíu, og sömu leið og síðasta laugardag nema lengdi áður en stefna var tekin inn í Garðabæ. Áður en ég fór af stað bar ég hitakrem á sköflunga og öxl; það gerði lítið fyrir sköflunga, þeir voru aumir í upphafi, en öxl í lagi (enda reyndi ég að halda baki beinu og höfði aftur (veit ei hvað menn hafa haldið sem sáu mig setja höfuðið aftur er haldið var út á Álftanes)). - Púls var í hærra lagi (155 en var síðast 141) og kenni ég sköflungskvölum um. - Utanverð mjöðm, og festingarnar þar voru í lagi og held ég að þetta sé nú aðallega stífleikans verkan sem gerir þetta mein. Þegar heim var komið teygði ég sem mest ég mátti til að bæta meinin. Held að það sé nú allt að koma.

Á morgun verður hvílt; ætla í sund með dótturinni. Annars var vikan svona: Ég hljóp 45 km (sl. 48 km) en sleppti einu 10 km hlaupi. Það hefði verið allt of mikið. Sjáum svo til hvað verður hlaupið mikið í komandi viku.

Á mánudaginn verða 800 metra sprettir endurteknir fimm sinnum. Sé til! sé til! Verði þeir þá er ég sko orðið sannkallað íþróttamenni!

Föstudagur - Aulans hlaup

Veit varla hvað veldur en ég var ótrúlega þungur á mér; jafnvel er oft geyst farið hjá mér, og viljinn meiri en getan. Fjárans barlómur er þetta; en þetta einkennir margar hlauparasíður. Átti skv. öllu að hlaupa rösklega á miðvikudaginn en ég nennti alls ekki út. Ákvað þó að fara út í kvöld og athuga hvort kroppurinn væri kominn til að vera. Mitt var að hlaup fjórum sinnum eina mílu og fara þá rólega. Ég fór af stað, mjög rólega, en varð brátt þjáður í sköflungum og komst varla úr sporunum. Hjóp þó vegalengdina og púlsinn var hár. A morgun, skal skv. hlaupaplani, fara tíu mílur - 16 km - en veit ei nú hvað gerist.

Á þriðjudaginn fer fjölskyldan til Tenerife í tvær vikur. Ég ætla að taka hlaupadótið með - garm og skó - og vonandi hressist karl í þeirri för. - Hafa lesendur einhverja reynslu af hlaupum á Kanaríeyjum eða í heitu löndunum. 

Þriðjudagur - Rólegt um bæinn

Rólegt hlaup um heimabæinn. Leiðist mér að eftir nokkurn spöl, þessa daga þegar hlaupaveðrið er svo gott, er verkur í utanverðri hægri mjöðm. Veit ei hvað þetta er; hefi heyrt menn tala um eitthvert band, kannski er það það sem er að angra. Nú sit ég við tölvuna skrifandi með klaka á mjöðm og er skelfilega kaldur. Sjáum til hvaða áhrif það hefur!

Á morgun, ef hverfur þessi verkur, verða það fjórar mílur röskar; 5:13-5:01 mín/km. Rifjast nú upp hvað Eva, sú sem hljóp Kaupmannahafnarmaraþonið svo glæsilega, skrifaði á sinni síðu og hafði úr  Hlauparans heimi (Runnersworld): Láttu ekki prógrammið ráða þér og rústa. Kannski er ég staddur á þeim stað ef ég fer út að hlaupa, með meiðsl, bara af þvi að æfingaráætlunin segir svo. Sjáum til.

Mánudagur - Sprettir eða hraðaæfing

Það lág fyrir mér að hlaupa fjórum sinnum eina mílu hratt og þá rólega 400 metra á milli. Sitt hvorri mílunni var klesst fyrir fram og aftan; upphitun og niðurskokk. Hlaupataktur þegar sprett var úr spori, og ég fór út um allan bæ, þó helst um Setbergið: 1. sprettur - 4:53, 2. - 4:44, 3. - 4:45 og 4. - 4:46 mín/km. Leið bara vel á þessum hlaupum, sem voru samtals 12,23 km, en sköflungur, vinstra megin, angraði mig í upphafi. Ég gætti þess að vera beinn í baki á þessum hlaupum og var þá í lagi með öxl. Eftir hlaup voru teygjur í lágmarki; æ! æ!

Á morgun skal hlaupa sjö mílur, hægt. 

Laugardagur - Langt hlaup í annarri viku

Í morgun var langt hlaup, 14,5 km. Þau hafa verið lengri en nú er bara að gegna og hlýða æfingaráætluninni og gera eins og manni er sagt. Þó ætlaði ég var að nenna að fara út, kenni hér önnum um, en fór. Hljóp hægt í áttina að Garðabæ, út að sjónum - æ hvað heitir það, Sjálandshverfi - svo út á Álftanes og heim í Hafnarfjörður. Þar voru gerðar ýmsar lykkjur á leiðinni til að ná að fylla upp í fjölda kílómetra.

Hlaupið átti að vera rólegt. Hlaupatakturinn var 5:50 mín/km og púls 151. Hann fer lækkandi, svo þetta er nú allt að koma. 

A morgun verður hvílt og svo tekið á því á mánudaginn.