Týsdagur - Út fór ég

Ég fór út að hlaupa; þú ert maður sem getur aldrei beðið! Markmiðið, þessa vikuna, er, að minnsta kosti, þrjú hlaup og hvert um sig skal standa lengur en í hálfa klukkustund. Ef allt gengur að óskum - nú hið klassíska; ég án meiðsla (og hljóma nú sem frækinn knattspyrnukappi - þá verður langt hlaup á sunnudaginn. Leiðin sem ég fór er hinn hefðbundni litli hringur, heiman frá mér út að Hrafnistu, gegnum miðbæinn og upp með Læknum, fram hjá Kaplakrika og heim fram hjá Nóatúni. Leið sem er, skv. Borgarvefsjá, næstum sex kílómetrar og ég hlaup á 33 mínútum. 

Púlsinn var hár og þá helst vegna þess að ég gaf í þegar ég fór upp aflíðandi brekkur, sem eru nú varla brekkur. Álagsstaðir, hásin og hné, á sitt hvorum fæti voru að mestu án verkja. Þegar ég kom heim reyndi ég að teygja á þessu öllu af skynsemd (og alltaf er hlegið af mér fyrir stirðleika). Áður en ég fór af stað bar ég hitakrem á líklega verkjarstaði en gætti ekki að því að ég svitna á hlaupum. Svitann þurrka ég með höndum og þær eru mengaðar af kremi. Leifar af kreminu blandast svitanum er rennur í augun og ég sé ekki neitt. Þarf að fá mér húfu til að hindra að svona gerist nú aftur. Átti húfu sem ég notaði á hlaupum. Hún var ágæt en full þykk og svitnaði ég vel. Sá þá vel saltútfellingar úr eigin svita.

Meðan á hlaupinu stóð velti ég því fyrir mér hvort ég ætti nú ekki, á næstu dögum, að mæta í tækjasal Íþróttahúss Háskólans og gera styrkjandi æfingar. Þá helst fyrir fætur og munu þá aumingjaverkirnir líklegast hverfa. Reyni á laugardaginn og fer svo í gufu á eftir.

Næsta hlaup er á Þórsdegi, einnig í hálftíma. 

Sunnudagur - Vika hins lata

Ekki gekk nú allt eftir í þessari hlaupaviku. Ákvað að taka því rólega því hásin var aum og hné slappt - ekki nýjar fréttir og á maður ekki að hlusta á líkamann! Keypti bólgueyðandi íbófen og bryð nú þrjár töflur á dag. Hnéð er að komast í lag - engir verkir - en hásin enn aum; verður betri er ég hita hana og teygi. Vonandi verð ég góður í næstu viku. Þótt hlaup vikunnar sem nú er að líða hafi aðeins verið tvo er markið sett hærra í næstu viku; þrjú hlaup hið minnsta.

Hlaupaskórnir söfnuðu þó ekki ryki, þótt ég hafi gert það. Drengurinn - handboltamennið - fékk þá að láni og fór út að hlaupa. Aðrir gamlir hlaupaskór eru of litlir á hann. Handboltaæfingar eru byrjaðar og hann fer nú út að hlaupa á hverjum degi, breytir engu hvort hafi verið æfing eða ekki. Við prófuðum "Polar Own Index" á drengnum og fær hann 54 stig á meðan ég hangi í 40 stigum. Svo ég verð nú að taka mig á ætli ég að ná honum eða Íslandsmeistaranum.

Stundum er rætt um virka hvíld. Ég og dóttirin fórum í sund í Laugardalslaug. Á meðan hún renndi sér af kappi í stórri rennibraut þá teygði ég og djöflaðist svo með henni í lauginni. Merkileg þykir mér nýjung þeirra, pottur sem í er heitur sjór. 

Þórsdagur - Út þrátt fyrir leti

Ætlaði varla að nenna út að hlaupa en þegar líða tók að kvöldi og ég búinn að taka til og ryksuga - vitandi vits að teygja á kálfum, mýkjandi hásin, sitjandi á hækjum mér gætandi þess að lyfta ekki iljum frá gólfi (ó hvað það getur verið erfitt nema haldandi í eitthvað, en gengur betur finnst mér, og húsfrúin hlær) - var ekki hægt fresta lengur. Veit ekki hvort það var sjálfsblekking en þetta, að teygja á, virðist bæta hægra hnéð sem hefir verið stirt og stíft (sjá skrif mín fyrir Reykjavíkurmaraþon). Ákvað að fara litla hringinn sem er rúmlega fimm kílómetrar og reyna að fara hægt yfir; allt gert til að draga úr álagi. Það tókst að mestu en gengur illa að fara hægt.

Nú, þegar þetta er skrifað tveimur klukkustundum eftir hlaupin og ég ligg uppí rúmi, búinn fyrir all löngu að teygja, þá helst á hnésbótarsin (e. hamstring) í dyragætt er líðan ágæt. Ætla þessa vikuna að fylgja æfingaráætlun. Næsta hlaup er á laugardaginn og þá skal fara létt yfir í hálfa klukkustund og mun ég taka hjólandi dóttur með. Hún hefur kvartað yfir því að ekkert hafi verið hlaupið upp á síðkastið. Þá næst á sunnudaginn í þrjá stundarfjórðunga.

Ákvörðun: Næsta tímatökuhlaup verður Hjartadagshlaupið 30. september og tek Íslandsmeistarann í róðri með.  

Týsdagur - Lullandi áfram

Fór heiman frá mér og hélt upp á Kaplakrika; ætlaði að hlaupa (lulla) hið minnsta tíu hringi á brautinni og aftur heim. Hlaupa í næstum 40 mínútur. Reyndi að fara rólega yfir og mér tókst það. Fannst þó púlsinn vera allt of hár og skelli ég sökinni á fótameinin - hásin og hnésbót (alltaf sama vælið!). Veit ekki hvað veldur, hefi fengið mér nýja skó, teygi vel og vandlega eftir forskrift sjúkraþjálfarans, smyr mig mýkjandi og bólgueyðandi smyrslum, en vafalaust er ástæðan sú að ég er enn of þungur; finnst ekkert ganga í að létta mig, verð þó massaðari. Húsfrúin segir það mataræðið! Árið 2003, er ég var léttari en núna, voru engin fótamein. Vonandi léttist ég og þá hverfa þessa fótamein. og hverfur brátt mín mittistólg.

Gerist sjálfhverfur og birti mynd af mér, tekna af Torfa sem er með síðuna hlaup.is. Þessi mynd var tekin er ég nálgaðist endamarkið í síðasta Flugleiðahlaupi og var að dauða kominn, þyngri og þrekaður (glöggir lesendur sjá jafnvel lögregluna á mótorhjólinu fyrir aftan mig sem er við öllu búin). Þetta var fyrsta tímatökuhlaupið í mjög langan tíma. Fyrri hluta hlaupsins fór ég of greitt og var öll orka búin þegar ég hafði lokið tveir þriðju leiðarinnar en hvatningarorð og þrjóska kom mér í mark á tímanum 35:43.

 

 

Þórsdagur, næsta hlaup í hálfa stund. Vonandi hressist ég.

Sunnudagur - Hlaupið að nýju

Fór upp í Kaplakrika á hlaupabrautina þar. Tel mig nú heilan heilsu en líklegast fæ ég það í bakið (alltaf sama svartsýnin). Ákvað að fara létt yfir og hlaupa hið minnsta í hálftíma. Með hléum, þar sem allar helstu hásina og lærisins teygjur voru reyndar, hljóp ég eða skokkaði 15 hringi sem eru samtals 6 km. Meðan á hlaupunum stóð fann ég fyrir örlitlum eymslum aftan í hægra hnéi en fór um leið og ég var orðinn heitur. Nú, þegar þetta er skrifað, hálfri annarri klukkustund eftir hlaup og vandaðar teygjur, er engin verkur. Kannski ætti ég að mæta í leikfimissalinn og gera nokkrar styrkjandi æfingar fyrir lappirnar. Vitað að þær eru ævinlega til vandræða.

Næst verður hlaupið eftir tvo daga og í hálfa klukkustund. Kannski fer ég aftur upp á Kaplakrika og sjáum þá til hvort allt verði í lagi. 

Óðinsdagur - Hlé á hlaupum þar til verkur í hnéi hverfur

Klassískt kvein hlaupagikks!

Geri hlé á hlaupum þar til verkur í hægra hnéi er farinn. Stundum er kappið í hlaupagikk of mikið. Vonandi byrja ég að hlaupa í næstu viku; ég ætla. Tek þó fram að ég hefi farið nokkrum sinnum í sund, í Sundhöll Hafnarfjarðar eins og Frjádaginn fyrir maraþon, og læt heita vatnsbununa leika við auma staði. Hefi einnig synt lítið eitt og í dag er hnéð betra enn í gær. Ætti jafnvel að kaupa mér bólgueyðandi töflur og athuga hvort þær hafa einhver áhrif.

Frjádagur - Púls hár og kenni pylsum um

Þessa dagana hefi ég verið í fríi, dóttirin er að byrja í skóla. Okkur til skemmtunar þvældumst við um bæinn, fórum niður í líflegan miðbæ Hafnarfjarðar - þar sem sumir mótmæla háhýsum - og ég hélt á dúkku dótturinnar allan tímann. Við stoppuðum á Víðistaðatúni og þar skipti hún um föt á dúkkunni en ég teygði á kálfum og hásin (vonandi verður þetta ekki að vana hvar sem ég stoppa, annars er það svo sem örugglega allt í lagi). Kannski er ég allur að koma til, það er að losna um hnéð stirða - ætli PENZIN-ið sé að virka.

Þá að hlaupi dagsins. Ætlunin er að hlaupa þrisvar í vikunni og ég fór út, að þreyta hlaup númer tvö, þegar tvær stundir voru liðnar frá kvöldmat. Dóttirin fékk að velja kvöldmatinn og valdi pylsur; ég át tvær. Allan tímann, meðan ég hljóp, var eins og bolla væri á ferð (sjá fyrri færslur um grísahakk og bolluát fyrir hlaup). Rop og aftur rop! Var því nokkuð þungur á mér en rættist úr þessu þegar ég var hálfnaður með hlaupið, teygjur áður en komið er að göngunum við Lækinn. Gerði mér það einnig til uppbyggingar að gefa í þegar ég hljóp upp brekkurnar. Púlsinn var hár og kenni pylsum um.

Þegar ég kom heim tóku við teygjur og alltaf hlær húsfrúin þegar ég reyni mitt besta til að auka liðleika minn. Dóttirin, hins vegar - og að sjálf sögðu -, styður mig og gerir sömu teygjurnar og ég.  Er þá stundum deilt um þokka, stíl og jafnvægi. Nú þegar þetta er skrifað, hálfri þriðju stund frá hlaupi, er enginn stirðleiki kominn í hné, hásin er þokkaleg og brátt verður PENZÍN smurt á auma staði áður en ég fer í bælið. Næsta hlaup verður á sunnudaginn, sama leið, en engar pylsur áður.

Hitti kunningja minn á göngunni í dag, er ég bar dúkku og dúkkuföt. Hann þreytti sitt fyrsta maraþon um daginn og hljóp á nærri fjórum klukkustundum. Nú þýðir ekkert annað hjá mér en að gera hið saman. Frændi minn gerði þetta líka fyrir nokkru og ekki get ég verið minni maður. Þarf að búa mér til áætlun, hún verður birt á þessari síðu síðar.

Óðinsdagur - Fyrsta hlaup eftir RM

Fór út að hlaupa, nennti ekki að hvíla lengur; þrír dagar eru meira en nóg. Fór minn litla hring um fjörðinn. Áætluð vegalengd hálfur sjötti kílómetri. Breytti leið er ég fór upp Lækjargötu, var á gangstéttinni í stað þess að fara fram hjá Gamla-Lækjarskóla og Tjörninni. Meðan ég hljóp fann ég ögn fyrir strengjum og stífleika í fótum en þetta hvarf smám saman er leið á.

Ákvað að fara ekki hratt yfir heldur reyna að njóta þess að hlaupa. Í þessari viku ætla ég að hlaupa þrívegis, fara sama hringinn og miða við að hvert hlaup taki um hálfa klukkustund.

Í morgun fór ég til sjúkraþjálfarans og við ákváðum að það yrði i síðasta skiptið. Ég lærði nokkrar teygjur, eina til að teygja á "hamstring" og við rifjuðum upp aðra frá því bakið var að stríða mér sumarið 2004.

Á hlaupunum hlustaði ég á Seið og hélog, annan hluta í sagnþættinum af Páli Jónssyni. Finnst þetta frábært framtak hjá RÚV að setja sögur út á netið með þessum hætti, og líka útvarpsþættina.

Laugardagur - Reykjavíkurmaraþon, 10 km

Ég hljóp og komst í mark. Gefnir eru upp tveir tímar, byssu- og flögutími. Ef ég miða við flöguna þá hlaup ég vegalengdina á 51:02, og er það mun betri tími en ég átti von á. Ég ætlaði að vera undir 60 mínútum og helst á milli 50 og 55 (dulin ósk), og það tókst. Og ef ég hefði nú komið mér fyrir á réttum stað í upphafi hlaups - þar sem þeir sem ætluðu sér á hlaupa á þessum tíma komu saman í startinu -, ekki aftast þar sem ég varð að ganga fyrsta hálfa kílómetrann og lulla áfram í mannmergðinni þá hefði ég kannski náð að hlaupa vegalengdin á undir 50 mínútum. Þó er víst að þetta tókst og ég var á betri tíma en ég átti von á; það eina sem ég get nú er að bæta tímann minn.

Þetta leið þó ekki vel út í gærdag. Þegar ég vaknaði fann ég til illsku í hægra hné (fór, að öllum líkindum, of geyst í fyrradag þegar bollan fór um bæinn, hefði átt að hvíla). Hnéð var stíft og það brakaði í því. Þegar ég kom heim úr vinnu fór ég í gufubað í Sundhöll Hafnarfjarðar, sat inni í klefanum í 20 mínútur í hvert skipti (og þar var vel heitt), fór síðan í nuddpottinn og lét dæluna ganga á hnésbót, kálfa og lærvöðva. Þetta gerði ég þrívegis og var ágætur þegar ég hélt heim á leið. Þegar ég kom heim bar ég PENZÍN á auma staði, gleypti tvær íbófentöflu, fékk mér einn bjór og staup af Gamel Dansk, krosslagði fingur í von um bata, og fór að sofa. Í morgun fór ég snemma á fætur, hreyfði til löppina og hún virtist í lagi. Eftir morgunmat og stólgang byrjaði ég að hita upp með léttum og ljúfum strokum, fylgdi þar leiðbeiningum teygjubókar. Meðan á þessu stóð taugaveiklaðist ég yfir hnénu en það var allt í lagi og hélt ótrauður áfram að hita. Þegar ég kom inn til Reykjavíkur hélt ég svo áfram að hita upp og teygja. Svo var hlaupið.

Hestafrændi tók líka þátt í hlaupinu. Við urðum viðskila fyrir startið og hittumst ekki fyrr en í markinu. Honum gekk betur en mér enda í betra formi . Hefir æft lengur, þó ekki hlaup heldur róðra, og á þar Íslandsmeistaratitilinn vísan. Hann lauk hlaupi á 48 mínútum. Eigum við ekki að segja að mitt næsta markmið verði að ná honum 

Nú er næst að hvíla í nokkra daga, byrja svo á ný í þar næstu viku. Set markið fyrst á Vetrarhlaupin, veit einnig að til að ná árangri þá verð ég að gera ýmislegt, m.a. styrkja mig og létta, og hlaupa lengri vegalengdir án þess að stoppa. Núna, þegar þetta er skrifað, er ég ögn stífur í fótum og hásinin auk (alltaf það sama). Ætla að bera krem á hana og fara snemma að sofa.

Dóttirin tók þátt í Latabæjarhlaupi, og hún hljóp tvisvar. Fyrst með sínum aldursflokki og síðan með vinkonu sinni sem er árinu yngri. 

Að lokum koma hér tölur:

 

33: 3 - 2:03 - 21,0 - 2.124

32: 4 - 3:26 - 34,1 - 3.506 

31: 5 - 3:14 - 32,9 - 3.284

30: 4 - 2:37 - 22,3 - 2.344 

29: 2 - 1:20 - 11,0 - 1.260 

26: 3 - 1:41 - 15,9 - 1.495 

25: 5 - 2:41 - 26,3 - 2.489

 

Þórsdagur - Síðasta hlaupið fyrir þonið

Hljóp um bæinn í 33 mínútur, næstum 6 km, meðan börnin horfðu á fótboltaleik á Kaplakrika. 

Ég keypti PENZÍM (hvatakremið íslenska), bar á auma sin og stirða liði og þykist finna mun á mér; vonandi er þetta það galdrakrem sem um er talað. Fór til sjúkraþjálfarans í fyrradag, bar upp um minn vanda með hásinina. Eftir geislabað lét hann mig - Íslands stirðasta mann - gera nokkrar teygjur fyrir kálfa, þá sá hann og sagði; þú ert allt of stífur og stirður til fótanna. Teygðu betur og gerðu það svona. Þeir eru ekki ófáir staðirnir sem þarf að bæta með teygjum og togum.

Annars þýðir ekkert að vera að rausa! Hlaupið verður á Laugardaginn kl. 10, ég ætla mér að fara 10 km og vonast til að ljúka því á innan við einni klukkustund, helst á innan við 55 mínútum. Hestafrændi hefir einnig skráð sig og munum við líklega verða samferða inneftir og hita upp saman. Svo mun dóttirin taka þátt í Latabæjarhlaupinu síðar um daginn.