Mánadagur - Í roki og rigningu

Þar sem allra veðra er von á næstu dögum og ég óþolinmóður þá fór ég út að hlaupa. Klukkan var orðin meira en tíu þegar ég fór út í rokið og rigninguna. Hetjan sjálf hugsaði með sér: þeir eru klikk þessir hlauparar, miðaldra menn á sokkabuxum. Ákvað að hlaupa í klukkutíma og það gekk næstum eftir. Færðin var alls ekki góð. Keðjurnar gerðu sitt. Verst var þegar ég hljóp eftir stígum sem bráðinn snjór og slabb hafði safnast saman og myndað krapapolla - þá blotnaði ég sannarlega í fæturna. Ískalt klakavatn! Ég lét það ekki hindra mig á nokkurn hátt, eins og hefur komið fram þá er ég hetja. Ég gafst fljótt upp á að hlaupa eftir slíkum stígum, tók af mér keðjurnar, og fór út á götu enda fáir á ferð og hljóp eftir fáförnum götum. Þegar þetta er tekið saman þá hljóp ég 9,9 km á 53 mínútum. Sé til hvað ég geri á morgun, kannski rólegt hlaup; en það fer eftir veðri.